Steinerbos.

Het in het midden van de vorige eeuw door de Staatsmijnen aan de gemeente Stein geschonken park is openbaar, maar voor de bevolking is weinig openbaar (park) meer over. Buiten het speelareaal wordt het overige deel van het bos niet of nauwelijks gebruikt, wat leidt tot een inefficiënt gebruik van het park.  De opgave voor de architect betrof het ontwikkelen van een functionele en ruimtelijke ontwerpvisie voor het Recreatiepark Steinerbos.
Hierdoor moet een synergie ontstaan tussen de gebouwen en het recreatiepark.  Een van de hoofdopgaven was tevens, om het gebruik en de natuurwaarden binnen het huidige park te optimaliseren. In het stedenbouwkundig plan en het landschapsontwerp is een ontwikkelingsvisie tot stand gebracht welke is gebaseerd op de filosofie van 'een park binnen een park'. In dit geval:een betaald speelpark, deel uitmakend van een openbaar park. Het oppervlak van het park wordt niet kleiner of groter, maar het recreatieve deel en de biodiversiteit, worden uitgebreid door oppervlaktevergroting en het doorontwikkelen van bestaande natuurwaarden.  Recreatieve oppervlaktevergroting wordt bereikt door het realiseren van boomweiden uit het bestaand, dicht en monotoon bos.  Deze indeling tussen betaald spel- en sportgedeelte-, het zwembadgedeelte en de openbare zone, vertaalt zich idem dito in een zonering intensief en extensief.  Het intensieve gebruik van ligweiden vereist meer onderhoud (frequent maaien gras et cetera), ook het gebruik van het spel-en sportgedeelte, vereist meer onderhoud dan de meer extensieve en natuurlijke zone van het openbare parkdeel.  Dit is ook een bewust ingebracht verschil om onderscheid in beeld en sferen te handhaven.